dimanche 20 décembre 2015

KELKA ANEKDOTI DIL ANTIQUA EPOKO


La filozofo Diogenes esis survoye de Sparta ad Athina. Lor lua voyirado Greko hazarde renkontris Diogenes e questionis lu : «De-ube tu venas, ho Diogenes ? Ad-ube tu iras ?». Lore la sajulo respondis quik : «Me venas de-che la viri e me iras ad-che la mulieri.» Nome on opinionis ita-tempe ke la Athinani pro ke li esis tro avida ye moleso e luxo, esis simila a mulieri.

 
Ita ipsa Diogenes promenis en Athina ante la nokto kun acendita lanterno. Lore l'Athinani questionis ica novaspeca filozofo : «Pro quo tu promenas tra l'urbo kun lanterno sub la sunlumo ?» Ma Diogenes respondis ridante : «Me serchas homo.» En Korinthos, Diogenes qua blamis la richeso di lua habitanti, ne nur kareis domo, ma mem habitis en barelo. Alexandros rezolvis vizitar ica famoza sajulo. A la filozofo sidanta en la barelo il dicis : «Tu ne pasas agreabla vivo. Koncerne me, me povas donar omnaspeca kozi pro ke me havas tre granda richaji disponebla. Konseque, voluntez demandar a me omno quo plezas a tu.» Ma ica sajulo respondis nur : « Pro tu me esas en ombro ; do voluntez forirar de mea sunlumo.»

 

dimanche 8 novembre 2015

Viro evanta 140 yari en 1342

 

En 1885, la Bulletin de la Société historique et archéologique du Périgord (Buletino dil Societo historial ed arkeologial di Perigordia)(1) raportas la deskovro di dokumento di 1342 dil Arkivi dil urbo Périgueux qua pruvas nekontesteble l’existo ita-epoke di viro evanta 140 yari…


Dum la sundio ante l’Epifanio dil yaro 1342, la komonestro di Perigueux, Hélie Seguin, akompanata da un de lua konsuli, Itier Chatuel, dal judiciisto e dal prokuratoro di ta urbo, e dal notario Raymond de Petit, iris a Lespinat, en la parokio di Boulazac.

Il venis por informesar pri la limiti di lua judiciala domeno, olqua esis temo perpetua por kontestado kun ilua vicini komto de Perigordia e la kanonikaro di Saint-Front. Dek-e-kin habitanti di Boulazac, sucedante audita, interkonsentis por dicar ke la tota parokio, kun omna vilajeti quin ol kontenas, dependis de la judiciala domeno konsulal. La duesma testo advokata por donar atesto esis la sioro Hélie Combel. Questionita pri lua evo il deklaris evar cent-e-quaradek yari. La protokolo di lua atesto demonstras, altralatere, ke il plene posedis lua omna fakultati intelektal e konservis klarmente la memoraji pri fakti eventinta cent yari e mem plu multe antee.

La dokumento olqua furnisis a ni ita informi, explikas Michel Hardy redaktanto dil Buletino dil Societo historial ed arkeologial di Perigordia, esas dokumento autentika ; ol ne esas kopiuro, ma dokumento original, e nul eroro da kopiisto povis glitigesar en ol. Ultre lo, la texto en ta parto dil koncernata charto, prizentas nula desfacilajo lor la lekto, e lo esas tre sekuramente ke on lektas en olu l’evo dil atestanto tale deklarita : „…etatis, ut dixit, sepcies viginti annorum, ed ad plenum habens memoriam centum annorum."

Cetere onu ne povus suspektar Hélie Combel pri fraudo od iluziono. Ante efektigar ilua atesto, il examenesas sorgoze (diligenter examinatus) ; il havas apud ilu dek-e-quar de lua labor-kompanuli, qui, se ilu dicabus ne-exakta kozo, quik remarkigabus lo ; fine, il juris super la Santa Evangelii dicar la vereso ed onu savas la graveso di juro dum la Mezepoko e la grandega respekto quan on havis ad ol.


En parokio vicina di Périgueux vivis do, en 1342, viro evanta 140 yari. Naskinta en 1202 dum la regno di rejo Philippe-Auguste, ilu travivabis la tota XIIIma yarcento e la unesma quaradek yari dil dek-e-quaresma yarcento. La lucideso di lua mento, kande il efektigis ilua atesto, posibligas pensar ke la pezo di lua evo ne esis tre granda por lu e ke il povis vivar ankore dum kelka yari.

Ni ne kredas ke ulatempe on notizis, en Francia, exemplo tante remarkinda pri longa vivo, skribas la kronikisto dil aludita Buletino, ilqua explikas havir l’okaziono deskovrar certena nombro de centayara personi dil XVIIma e XVIIIma yarcenti dum analizar la akti pri sepulto dil parokiala registri por la civila stando ; ma nulu de li, tamen, irabis trans la evo 110 yari.


Perigordia (1) : Perigordia esas regiono di sudwest-Francia

(Segun artiklo interretal)


mardi 27 octobre 2015

RAKONTO INDIANA


LA ELEFANTI E LA MUSI

 

Esis olim granda e bela urbo apud lago. Ol shirmis nombroza templi e bela domi.
La homi qui habitis en ol esis felica e prosperanta. Or, dum la sucedo dil tempo la urbo pokope divenis ruinajo. La homi fugabis, dum duktar kun su lia bovini, lia tauri, lia kavali e lia elefanti.
Nur la musi restis. Li lojeskis en la templi e la domi. Ico divenos urbo di musi. Balde esis plu multa musi kam ulatempe antee : tota generacioni. Generacioni de preavi, geavi, genitori, gespozi, geonkli, gefrati, same kam multega musa bebei.
Li vivis felica omni kune, e preske singladie esis festo. Esis festo dil printempo, la festo dil rekoltaji, la mariaji e cetera asembligi.

En la junglo, fore del urbo di la musi, vivis elefanti. Esis granda elefanti-trupo, e lia rejo esis altastatura maskulo. Nobla e jentila, lu direktis la trupo yustamaniere. La elefanti amis lu. L’altastatura maskulo e lua trupo vivis felica en la junglo til l’arivo di granda dizastro. Ne plus pluvis depos plura yari, ed omna riveri e lia aquo-rezervaji sikeskis. Li ne plus havis aquo por drinkar.
La elefanti departis adfore por serchar aquo. Un de li raportis a la rejo ke lu vidabis urbo ruinita e ke del opozita latero jacis lago. La rejo esis ravisita pri co. Lu duktis quik lua elefanti-trupo a la lago. Survoye li pasis tra l’urbo dil musi. Pro ke la durstanta elefanti diplasis su hastoze, li ne remarkis ke li pedfulis e mortigis plura mili de musi. Plura mili de altra musi vundesis.
La musa mediki e flegistini agis omnamaniere segun lia posiblesi por salvar la mortanti e la vunditi. Ma pro ke sempre plu multa elefanti trairis l’urbo, sempre plu multa musi mortigesis o vundesis. Nulatempe antee la musi esabis konfrontata a tala kalamitato. Quon li povis agar ? Quale li povis cesigar la elefanti mortigar lia populo ?

La musi kunsidis por interkonsentar pri la maxim bona moyeno agar. Olda muso tre saja, sugestis irar por renkontrar la rejo dil elefanti e parolar a lu. Lu povus aceptar ke lua trupo cesez trapasar la urbo.
Omna musi aprobis ica ideo, e li selektis tri de li en la skopo irar por parolar a la rejo.

La tri musi iris por vizitar la rejo e dum inklinesar, li dicis a lu : « Sinioro Rejo, vu esas granda e potenta. Forsan vu ne remarkis la malajo quan vu produktas kande vua trupo trairas nia urbo. Ni esas mikra e ni aplastesas sub via gambi. Plura mili de ni ja mortigesis e mem plu granda nombro vundesis. Ni timas ke se vi pluduros trapasar nia urbo, nulu de ni posvivos. Do ni venis demandar a vu trovor altra voyo por retroirar aden via junglo. Se vu aceptos, ni esos tre gratitudoza a vu e ni esos vua amiki. Ni agnoskas ke ni esas mikra, ma uladie ni esos forsan apta helpar vi. »
La rejo emoceskis. « Vi esas justa lu dicis a li. Vi povas vivar quiete nun. Me sorgos por ke vi ne plus sufros. »

Kelka yari pose, la rejo di vicina regiono volis nombroza elefanti por lua armeo. Il sendis ilua viri por kaptar de li tam multa kam li povis. Li venis aden la junglo ube la granda maskulo elefanta same kam lua elefanti-trupo vivis. Li ravisesis trovar tanta elefanti. La viri kavigis profunda fosi quin li kovris per brancheti di folii. Ici esis kaptili por la elefanti.
La rejo e  mult altra elefanti dil trupo falis aden ica fosi. Li probis, tam bone kam li povis, riacensar, vane.

La viri retrovenis kun amansita elefanti. Per solida kordi, li ekirigis la kaptita elefanti de la fosi ed atachis li ferme. La viri, pose, departis kun la amansita elefanti ed iris adche lia rejo por raportar lo eventinta. La elefanti kaptita esis en desoportuna situeso. Lia rejo, la altastatura maskulo, esis afliktata vidar ke tante grandanombra elefanti dil trupo esabis kaptita quale lu. Quale li povus eskapar ? Lu ne sucesis trovar moyeno por eskapar, kande subite lu memoreskis la musi en la urbo. Li dicabis ke li helpus l’elefanti.
La altastura maskulo vokis la rejino, qua ne esabis kaptita. Lu demandis ad elu irar rapidamente al urbo di la musi e naracar a li to quon eventabis.
La rejino hastis irar a la loko habitata dil musi. Iti laste dicita chagrenis kande li audis ke la elefanti esis en tala danjero. « Ni agos tam bone kam ico esas posibla por helpar nia amiki », li asertis.
Plura mili de musi kuris a la loko ube l’elefanti atachesis. Per lia akuta denti, li tranchis la kordi e liberigis la elefanti. Omni esis felica. La musi esis kontenta povir rimborsar lia debajo.

Un de li klimis sur la rostro dil rejo di la elefanti. « Ni esas amiki », lu dicis. « Vi esis jentila a ni unfoye, ni esas felica povir helpar vi. » Tale la elefanti e la musi asemblis su por celebrar lia amikeso.

« Lo esas la festo maxim joyoza de omna festi », li kantis kore. « Lo esas ya la festo dil amikeso inter musi ed elefanti ».

 






 
 
Extraktita de la libro “Stories from Panchatantra da Shikvumar.Ilustruri Tapas Guha, publikigita da Children’s Book Trust. Rakonto aparinta en la revuo   NOUVELLES DE L’INDE.

 


 

jeudi 17 septembre 2015

IMPERIESTRO KAROLUS LA GRANDA

KAROLUS LA GRANDA

Recentamente, me spektis chetelevizione emiso pri imperiestro Karolus la Granda (742-814). Ita imperiestro esis la filiulo di Franka rejo. Il konquestis vasta Imperio kontenanta Francia, Germania e parto de Italia. Il havis multa spozini, nam itaepoke la monogamio ne esis absolute obligala (adminime por la reji e princi). Pro ke la Saxoni esis tre atakema ed entraprezis inkursi en lua rejio Frankia, il militis kontre li e koaktis li konvertesar al Kristanismo.Pos revolto dal Saxoni, il aplastis li kruelmente ed entraprezis gentocido kontre li. Por evitar la kompleta desaparo di lua populo, la chefo dil Saxoni, Witukind, konvertesis al Kristanismo e submisis su kun lua regnati a Karolus la Granda. Karolus havis bona relati kun la Mohamedana Kalifo Abasida Harunu -ur -Rashidu (Harun-al-Rashid por la Ocidentani) e recevis donaci de lu. Il kronizesis kom imperiestro da papo Leo III en la yaro 799ma. Il (Karolus la Granda) jeris tre bone ilua Imperio ed il kurajigis anke la diversa arti,la cienci ed omna posibla formi di savo di lua epoko. On rikomencis lernar bona latina linguo diveninta la administreriala linguo dil imperio ed anke linguo dil Eklezio. Se il ne inventis la institucuro dil skolo, il kurajigis e faciligis la lernado da yuna studenti. Il mortis en lua chefurbo Aachen. Ed il poslasis granda memoraji e nostalgia. Regretinde lua decendanti ne savis mantenar la Imperio, olqua dividesis en tri parti per la kontrato di Verdun (843). Se la Imperio povabus mantenesar multa militi e katastrofi evitesabus ad Europa. Precipue la Unesma Mondo-milito.
 

Imperiestro Karolus la Granda



LA BENIGNA DAMO DI LOUDUN

ENIGMATO - PROCESO

Kelka dii ante nun, me spektis chetelevizione emiso pri Marie Besnard (1896-1980, la benigna damo di Loudun) qua divenis tre famoza en Francia pro lua procesi. El akuzesis mortigar preske dek membri di elua familio per venenago arsenikal. On povis pruvar nulo serioza kontre elu, ma el havis mult enemiki pro lua pekuniozeso e la rumori kontre elu duktis ad elua aresto. On trovis mult arseniko che la kadavri di lua familiani, ma en la tombeyo esis omnakaze granda quanto de arseniko pro la zinko dil sarki e la flegado dil flori. Pro ke on povis pruvar nulo serioza kontre elu, el absolvesis en 1961 pos subisir tri procesi. Marie Besnard esis afabla e polita persono tre piacha qua pregis kun la chapleto enmanue dum lua procesi. El anke havis mantilio sur la kapo quale omna bigota katolikini (kande eli eniras kirko). La homi qui kredis lua kulpozeso odiis elu. La ceteri tre prizis lua benigneso ed afableso e nomizis elu "la bonne dame de Loudun" (la benigna damo di Loudun). Loudun esis la urbo ube el habitis.
 

samedi 29 août 2015

GANESH E LA LAKTO-MIRAKLO


« Ho Deo Mea, venez manifestar tua prezenteso en ica statuo, plasizez tu en ol. Ica imajo divenez korpo por tu. » - segun Atharva Veda (Le « Veda » esas sakra texti di India qui evas plu kam 3 000 yari).

 

Ye la 21ma di septembro 1995, semblas ke Ganesh (deajo kun elefanto-kapo, tre amata e populara en India) t.e. la deo dil obstakli e di la sajeso respondizas ica « Veda »-ala prego qua esas extreme anciena. La magazini, la laboreyi, la kontori klozesas en la skopo ke singlu povez irar por nutrar la Deajo. La turbi amaseskas an la pordi dil templi e milioni de lakta litri desaparas ye la astonegata o joyoze admiranta okuli dil testi.

Mem en Francia on audis, che la radiofonala* staciono France-Culture, la informajo pri ta favoro-dio e pri to quon la informili nomizis « la lakto-miraklo ».

Omno komencis frue matine. Esas 5 kl., t.e. la tempo dil jornesko, e konseque, la oportuna instanto en India por veneracar la Deo dil komenci, nome Ganesh. La « puja » (rituaro) qua facesas singladie, honore a lu, konsistas ek ofrar a lu diversa kozi : lumo, flori, incenso, « vibhuti » (sakra cindro) ed anke lakto, qua esas pureso-simbolo.

Ma itadie, eventas nekustumalaji. Viro habitanta preurbo di New Delhi sonjis ke Ganesh tre deziras absorbar lakto. Konseque, il iras, quik de la auroro, a la maxim proxima templo ube skeptika sacerdoto permisas a lu ofrar kulieredo de lakto a la petra statuo. E lore, astonegante, desaparas la lakto, « magiale konsumata dal Deo ». Ed ica fenomeno repetesas. Dum tempo de kelka hori, la informajo difuzesas rapidege e la templi di tota India vizitesas da kurioza ed entuziasmoza turbi. Singlu volas ofrar ulo, e por singlu la fakto esas la sama : senegarde ke Ganesh esez ek petro, bronzo, arjento o ligno, la lakto, qua ofresas a lu per proximigar la kuliero de lua rostro, lua dentego o lua boko, desaparas kelka sekundi pose, kelkafoye kelka minuti pose. Ne importas ke la ofrajo donesez devocoze o pro nura kuriozeso,
da fervoroza hinduisto, Mohamedano o mem ateisto, la rezulto sempre esas la sama : GANESH DRINKAS LA LAKTO.

La hinduisti ya savas ke Ganesh esas gurmanda Deo, nu itadie, lu pruvas a li ke lu vere meritas lua reputeso, nam lo esas mili de lakta litri qui

desaparas ! En Mumbay (Bombay) o Delhi, la magazini fine indijas la precoza liquido. Singlu volas experimentar o verifikar da su ipsa ica

nekredeblajo. La homi stacas en serii qui plulongeskas alonge la templi, e viri, mulieri, same kam pueri, vartas kun laktopoti enmanue, dum plura hori por povar travivar ica extraordinara okaziono.

Ni askoltez l'experienco di Jay Debashi, jurnalistino, tale quale el deskriptis ol por la kolumni dil jurnalo NEW DELHI ORGANISER :

« Lo esas quaze benediko ! » elu dicas. Multa personi quale

Rilke Verma di la jurnalo TIMES opinionas ke ico esas vere miraklo. « Pro ke me esas religiema persono, me iris unesme a chambro e me lokizis kulieredo de lakto kontre la fotografuro di Ganesh. Me astonesis vidar ke, kelka sekundi pose, la kulieredo esis mi-vakua. Me verifikis ke la kadro dil fotografuro ne esas humida. Fakte, ol esas sika. Me ne povis kredar to quon me esas vidanta. Ico esas klare mesajo dal Dei dicante « Ni esas hike, yen la pruvo ». La fakto ke statuo manifestesez , ke ol aceptez la ofraji qui donacesas ad lu, ico eventas tempope en

la hinduismo, ma ico esas rara fenomeno, mem tote eceptala, ed ol grantesas nur a tre devocoza homi. Olim existis Nambi Anbar Nambi, granda santulo vivinta dum la 10ma yarcento, il habitis la regiono Tamil Nadu e Ganesh manjis lua ofraji. E pose la granda mistikulo di Bengal, Ramakrishna Paramahamsa, a qua Kali, t.e. la Deala Matro, manifestesis en la templo di Kalkutta. Ma cadie, la miraklo esas amasala miraklo. Mili de personi koncernesas ed ico eventas en diversa loki di nia planeto. Ganesh ne establisas diferi inter lua adepti,

il benedikas omni e grantas lua favoro ad omni, sen dicerno de la raso, la kasto, la fortuno o mem la religio. Ico esas fenomeno nulatempe eventinta antee e kelka personi interpretas ol kom l'anunco di ciklo-fino e la veno di nova ero o kom signo di la arivo da granda ento sur la Tero.

Dicesas en India, ke kande Krishna naskis la bovini-mamo furnisis tre abundanta lakto, ico esis raporto quan multi opinionis esar nur rakonto... til cadie ! La granda majoritato de la homi agnoskas la lakto-miraklo kom miraklo, t.e. extraordinara evento, neexplikebla per la naturo-legi e qua atribuesas a la prezenteso od a l'ago da deala povo. La plu multa hinduisti konvinkesas pri la reala existo di la dei e di

Deo same kam pri lia interago kun la homo. Jay Dubashi dicas « Se uladie la dei decensas e drinkas kelketa lakto de nia kulieredi, pro quo ico esus miraklo ? Ico esas tote naturala afero ! »

Kompreneble existas tamen kelka skeptika ciencisti qui probas negar la deala manifesto di ca evento. Li parolas pri kapilareso-fenomeno e pri kolektiva histerio. La molekuli sur la rugoza surfaco petra o marmora povas krear kapilaresofenomeno absorbanta la lakta guteti. Cetere oli ne esus reale absorbata dal statuo ma formacus dina strato de guteti ye la surfaco qua esus videbla se la statuo esus nigra. Opoze ad ita expliko on povas dicar : Forsan esas tala pro quo ne ? Ma lore adube iris ica omna lakto ? Ultre lo : qualamotive ica fenomeno nulatempe antee

eventis, nek dum la dek yari qui sequis ica famoza dio 21ma di septembro '95 ?

La skeptikismo e la dubo sempre akompanas omna extraordinara fenomeni. Kande miraklo efektigesas la homo konfrontesas a lua limiti, il ne plus povas intelektar, il ne plus povas explikar, ulo plu granda kam lu superiras lu. Oportas lore saltar mentale aden lo Deala, altramaniere omno divenas misterioza e nekomprenebla.

 

« Facilesas kredar kande onu vidas. Serchar per onua tota anmo lore ne plus necesesas. Nur deskovras la extersensa vereso ta qua ipsa sua skeptikeson vinkas ». (Yogananda)

 

Por nia Ocidentala menti, la veneraco dil statui en la hinduismo esas kelkafoye desfacile aceptebla. Onu ne tre bone komprenas ita parto de la kulto qua konsistas ek nutrar la statui, purigar oli e varsar adsur lia kapi amaso de sakra pudro, vestizar oli edc... Lore se la statui produktas vivo-signi, movas e drinkas lakto, on vere ne plus savas to quon on devas opinionar ! Por studiar ita miraklo da Ganesh

en lua maxim spiritala dimensiono, me propozas a vu probar komprenar to quo esas vere statuo en la hinduista kulto danke la expliki da Swami Premananda, sajulo di nia epoko vivanta en sud-India : « Kande la templo parkonstruktesas , ilu dicas, la deajo instalesas pos grandanombra festi- e rituaro-dii. Dum la precipua ceremonio onu demandas a Deo* venar por habitar la statuo.

La statuo lore konsideresas kom esante la provizora korpo di Deo quan ni veneracas dum rituaro nomita « puja ». Oportas intelektar ke ni ne veneracas petro o statuo, ma ni sendas nia pregi a la Deajo quan ol reprezentas. » « Ni komunikas kun la Deo per la mediaco di « puja » honore a la Deajo. Lore vibrado prezentesas en la templo ed ol esas quaze granda faro qua donas lumo e guidas la homaro. »

 

Deo* : Deo esas la Universala Forco, la Kosmala Inteligenteso, la Prima Energio, la Suprega Vereso...

 

Sur la interreto on povas serchar

 

(Artiko extraktita de la revuo STARGATE)

 

Exterterani en Nova Zelando


“En lua “Ancient History of the Maori” (Anciena Historio di le

Maori), Nova Zelando, 1889, John White kolektis legendi dil Sudala

Maro kun la skrupuli di ciencisto. Kande lu komencis redaktar sua

verko en 1880, on raportis a lu multa prehistoriala historii qui

transmisesis de unesma informo-fonto a lu da la sacerdoti. Ja en lua

unesma libro la temi traktata esis ube on devas serchar la origino

dil prehistorio:

 

“La genealogio dil dei

La historio dil kreado

Milito en la universo

La kreo di homulo ed homino

La diluvio e raportaji pri la Archo

Mariaji inter dei ed homi

Voyaji inter la Tero ed altra steli

Nutrivi qui falis de la cielo.”

 

Nova Zelando esas prizata lando dal Exterterani
La legendo Rongamai koncernas tribuala militado. Pro timo

desvinkor, la tribuo Nga-Ti-Hau serchis sekureso en fortifikata

vilajo. Kande li minacesis da nevinkebla adverso lore la militisti

Nga-Ti-Hau serchis la helpo dal deo Rongamai. Kande la suno esis

ye lua zenito, la deo aparis.

 

“Lua aparo esis

quale brilanta stelo,

quale fairala flamo,

quale suno.”

 

Rongamal flugis super la vilajo e tervenis:

 

“La sulo movesis,

Nubi de polvo impedis nia vido

La bruiso grondis quale tondro,

Pose quale la impetuoza sono en musloskalio”.

Tale adportesis nova kurajo a la militisti per ica manifesto di

forteso dal deo e li invadis lia astonata enemiki.

 

En la legendo di Tawhaki, la yunino Hapai decensas de la sepesma

cielo por pasar la nokti kun “bela homulo”. Ica selektita viro savas

nulo pri la origino dil yunino; erste kande el esas gravida elu

revelas la “vereso”. El venas de distanta mondo trans ilua

horizonto ube el havas la rango di deino. Lore, cesinte esar yunino,

el naskigas filiino e pose retroiras aden la kosmo.

La diverseso de la helpi per qui la deaji envelopata da misterio

retroiras a l’universo esas perplexiganta. Lore senfina skali uzesas,

e pose desaparas ed esas nultempe rividita, lore turmi existas por

helpar la starto, altrafoye araneo-teli o vito sarmenti esas sate

forta por irigar la voyajeri adciele, ma li esas anke ofte

transportata da uceli o draki, od eniras la vakua spaco sur kordi.

Ma irgequa esez la raporto, olda muliero sempre asistas la departo.

Squatanta sur la sulo, elu kontas terpomi. Elu avertas la deaji pri

“la vento qua suflas ad-tere” e pose el jetas la terpomi aden la

fairo, unope, non, ok, sep, sis, kin... La olda muliero facis reguloza

konto retroe, exakte quale on facas nunepoke che Spacocentro.”

 

Extrakturo de la libro L' ORO DIL DEI da Erich von Däniken.

 

(Artiklo publikigita en la n°1/2003 di Kuriero Internaciona)

 

La Exterterani en Nova Zelando


“En lua “Ancient History of the Maori” (Anciena Historio di le
Maori), Nova Zelando, 1889, John White kolektis legendi dil Sudala
Maro kun la skrupuli di ciencisto. Kande lu komencis redaktar sua
verko en 1880, on raportis a lu multa prehistoriala historii qui
transmisesis de unesma informo-fonto a lu da la sacerdoti. Ja en lua
unesma libro la temi traktata esis ube on devas serchar la origino
dil prehistorio:

 
“La genealogio dil dei
La historio dil kreado
Milito en la universo
La kreo di homulo ed homino
La diluvio e raportaji pri la Archo
Mariaji inter dei ed homi
Voyaji inter la Tero ed altra steli
Nutrivi qui falis de la cielo.”

 

La Exterterani di hiere, hodie, morge
La legendo Rongamai koncernas tribuala militado. Pro timo
desvinkor, la tribuo Nga-Ti-Hau serchis sekureso en fortifikata
vilajo. Kande li minacesis da nevinkebla adverso lore la militisti
Nga-Ti-Hau serchis la helpo dal deo Rongamai. Kande la suno esis
ye lua zenito, la deo aparis.

 

“Lua aparo esis
quale brilanta stelo,
quale fairala flamo,
quale suno.”

 

Rongamal flugis super la vilajo e tervenis:

 
“La sulo movesis,
Nubi de polvo impedis nia vido
La bruiso grondis quale tondro,
Pose quale la impetuoza sono en musloskalio”.
Tale adportesis nova kurajo a la militisti per ica manifesto di
forteso dal deo e li invadis lia astonata enemiki.

 

En la legendo di Tawhaki, la yunino Hapai decensas de la sepesma
cielo por pasar la nokti kun “bela homulo”. Ica selektita viro savas
nulo pri la origino dil yunino; erste kande el esas gravida elu
revelas la “vereso”. El venas de distanta mondo trans ilua
horizonto ube el havas la rango di deino. Lore, cesinte esar yunino,
el naskigas filiino e pose retroiras aden la kosmo.
La diverseso de la helpi per qui la deaji envelopata da misterio
retroiras a l’universo esas perplexiganta. Lore senfina skali uzesas,

e pose desaparas ed esas nultempe rividita, lore turmi existas por

helpar la starto, altrafoye araneo-teli o vito sarmenti esas sate

forta por irigar la voyajeri adciele, ma li esas anke ofte

transportata da uceli o draki, od eniras la vakua spaco sur kordi.

Ma irgequa esez la raporto, olda muliero sempre asistas la departo.

Squatanta sur la sulo, elu kontas terpomi. Elu avertas la deaji pri

“la vento qua suflas ad-tere” e pose el jetas la terpomi aden la

fairo, unope, non, ok, sep, sis, kin... La olda muliero facis reguloza

konto retroe, exakte quale on facas nunepoke che Spacocentro.”

 

Extrakturo de la libro L' ORO DIL DEI da Erich von Däniken.

 

(Artiklo publikigita en la n°1/2003 di Kuriero Internaciona)